لغت نامه دهخدا | ثقلین

کد : DK-60824

ثقلین

تثنیه ثَقل . ثقلان .

مردمان و پریان . جن و انس . اگر ثقلین جمع شوند بی اراده خدای تعالی موئی را نتوانند از سر کم کرد.

دو گروه . (غیاث اللغة).

دوچیز نفیس خطیر: انی تارک فیکم الثقلین . (حدیث ).
-امام ثقلین ; امیرالمومنین علی علیه السلام و دیگر ائمه اثنی عشر را نیز گویند.
-سیدالثقلین ; رسول اکرم صلوات اللّه علیه .

برچسب ها:
ثقلین

بازدید از صفحه اول نسخه چاپی ارسال به دوستان

اشتراک

کلیه حقوق این سایت متعلق به آکادمی فرهنگی مولانا است و استفاده غیر قانونی از محتوای موجود پیگرد قانونی خواهد داشت.