لغت نامه دهخدا | تافشک

دیوک باشد. (فرهنگ جهانگیری ) (برهان ) (ناظم الاطباء). جانوری است که آن را بفارسی دیوک گویند. (آنندراج ) (انجمن آرا). و آن را دیوچه و ریونجو و رنجو و لنبک نیز خوانند و بتازی ارضه نامند. (فرهنگ جهانگیری ). بعربی ارضه خوانند. (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا). پشمینه و کاغذینه را خورد. (آنندراج ) (انجمن آرا). دیوک و ارضه . (ناظم الاطباء). کرمکی است که در جامه های پشمین یافت شود و آن را تباه سازد و آن را «ریونجو» و «دیوچه » و «دیوگ» و «لنبک » هم گویند و بعربی «اَرضَه » نامند. (از لسان العجم شعوری ج 1 ص 281). موریانه . خوره:
حال خود آخر نیندیشی و باشی تا به کی
در میان جامه سمّور همچون تافشک .

ابوالمعالی (از لسان العجم شعوری ).