لغت نامه دهخدا | تاریک روشن

کد : DK-48717

تاریک روشن

تاریک و روشن . صبحگاه که هنوز هوا تمام روشن نشده است . آن وقت از صبح که هوا گرگ و میش است . آن گاه صبح که هوا نه تاریک تاریک و نه روشن روشن است .زمانی از صبح که تاریکی و روشنایی بهم آمیخته بود. بین الطلوعین .

(اصطلاح نقاشی ) سایه روشن .

برچسب ها:
تاریک روشن

بازدید از صفحه اول نسخه چاپی ارسال به دوستان

اشتراک

Facebook
Twitter
Google+
Digg
Reddit
LinkedIn
StumbleUpon
Email

کلیه حقوق این سایت متعلق به آکادمی فرهنگی مولانا است و استفاده غیر قانونی از محتوای موجود پیگرد قانونی خواهد داشت.