(ارجمند) لوسیوس تارکینیوس سوپربوس .
هفتمین و آخرین پادشاه روم ، نوه دختری «تارکی نیوس قدیم »
، متوفی بسال 494 ق. م . و داماد «سرویوس تولیوس »
. وی با کشتن پدرزنش صاحب تاج و تخت گردید و با وضع ظالمانه ای بر مردم حکومت کرد. مجلس عمومی را منحل ساخت . با آنکه بر وسعت و اعتبار دولت روم افزود بر اثر ظلم و ستمی که روا میداشت مورد نفرت مردم قرار گرفت . هتک ناموس «لوکرس »
توسط پسرش «سکستوس تارکی نیوس » موجب شد که مردم ضد سلطنت قیام کنند و امپراطوری روم را براندازند. تارکی نیوس بیهوده به «اتروسک ها»
متوسل شد و در جنگ «رژیل »
شکست خورد و به حاکم قومس
موسوم به «آریستودیموس »
پناه برد و بسال 494ق. م . درگذشت . مولف قاموس الاعلام ترکی آرد: تارکین (محتشم ) نام پادشاه هفتم و آخرین حکمران روم و نوه تارکین اول بود. او یکی از دختران سرویوس را بعقد ازدواج درآورده بود و با تولیه خواهرزن مکاره خود عهدو پیمان عاشقانه ای بست که وی زوجه خود را تلف کند و آن زن هم شوهر خود را نابود سازد تا با یکدیگر ازدواج نمایند. وی پس از نیل بمقصود سرویوس را از میان برداشته و در سال 535 ق. م . صاحب تخت و تاج گردید، واکثر قوانین و نظامات را لغو نمود، مالیات سنگینی بمردم تحمیل کرد و بجور و جفا روزگار میگذرانید، عاقبت در سال 509 ق. م . «بروتوس » خروج کرد و جمهوریت روم را اعلام و تارکین را با عائله اش نفی و تبعید نمود، وی به «آریستودم »
حکمران قومس پناه برد، بعد در 83سالگی در نزد او گذشته شد.