لغت نامه دهخدا | بیهوده گفتن

یاوه گفتن . لاطائل و بیهوده سخن گفتن . لغو گفتن .یاوه سرایی کردن . تهذار. تفحش . (منتهی الارب ). عتر. لغو. لاغیة و ملغاة. (منتهی الارب ). هجر. (ترجمان القرآن ). هذاء. هذر. هذو. هذی . هذیان . (یادداشت مولف ): ذره ; سخن بد و بیهوده گفتن . (منتهی الارب ):
برآمد ز سودای من سرخروی
کزین جنس بیهوده دیگر مگوی .

سعدی .