جستجو
کد : DK-3243     

ابراهیم بن المهدی بن المنصور


مکنی به ابواسحاق عباسی ، برادر هارون الرشید. مادرش شکله از اهل طبرستان ، و گویند دختر پادشاه طبرستان بوده است (162-224 ه' .ق .). مردی ادیب و شاعر و در غنا بر هر کس تقدم داشت . قبل از او از خلیفه زادگان کسی مانند وی در شعر و فصاحت دیده نشده و خنیاگران در صناعت خویش او را حَکَم میکردند. در سال 202 اهل بغداد و بنی عباس با او بیعت کردند و لقب مبارک بدو دادند. در آن وقت مامون در خراسان بود و حضرت امام علی بن موسی الرضا را ولیعهد خویش کرده بود. حسن بن سهل مامور تسکین فتنه بغداد شده و سپاهیان بغداد را در واسط بشکست و چون مامون وارد بغداد گردید (15 صفر 204)ابراهیم مخفی گشت . کسان مامون عاقبت او را دستگیر کردند لیکن مامون او را آزاد کرد و سرانجام به سرمن رای در رمضان 224 درگذشت . (ابن خلکان و غیره ). از کتب اوست : کتاب ادب ابراهیم . کتاب الطبیخ . کتاب الطب . کتاب الغنا. و ابن الندیم گوید او را صد ورقه شعر است .