جمع تابع در حالت نصبی و جری .
(اِخ ) به اصطلاح محدثین جماعت مسلمانان که بیکی یا بیشتری از اصحاب رسول اللّه صلی اللّه علیه و آله و سلم ملاقات نموده باشند و تبع تابعین آنانکه تابعین را دیده باشند. (آنندراج ) (غیاث اللغات ). افاضل مسلمین را در زمان حضرت رسول صلی اللّه علیه و آله و سلم مصاحب رسول می نامیدند زیرا فضیلتی برتر از این عنوان نبود و بدین سبب آنها را صحابه می گفتند و چون عصر دوم اسلام فرا رسید آنانکه درک صحبت صحابه حضرت رسول را کرده بودند تابعین خوانده می شدند و شریفتر و برتراز این نامی برای آنان نبود و گروه پس از آنان را اتباع تابعین می نامیدند. (نفحات الانس جامی به نقل از تاریخ ادبی ایران تالیف پرفسور ادوارد برون ص 445).
رجوع به تابعی و تابعون شود. آن قسمت از مسلمین خاصه از روات که پیغامبر صلوات اللّه علیه را ندیده و لیکن زمان صحابه را دریافته اندو از مردمی که زمان صحابه رسول را هم درک کرده حدیث شنیده اند. کسانی که یاران پیغمبر را دیده بودند. محدثین که از صحابه حدیث روایت کنند.