متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
450 امام ( ع ) فرمود :
مَا أَخَذَ اَللَّهُ عَلَى أَهْلِ اَلْجَهْلِ أَنْ يَتَعَلَّمُوا حَتَّى أَخَذَ عَلَى أَهْلِ اَلْعِلْمِ أَنْ يُعَلِّمُوا « خداوند از نادانان پيمان نگرفته كه بياموزند ، مگر اين كه [ اوّل ] بر دانايان واجب كرده است كه تعليم دهند » . چون آموختن بر نادان واجب است و اين واجب جز به وسيله دانايى كه تعليم دهد امكانپذير نيست ، بنابر اين وجوب آموختن بر نادان ، مستلزم وجوب تعليم دادن برداناست ، در خبر مرفوعى آمده است : هر كس علمى را فراگيرد ، و آن را پنهان دارد ، خداوند در روز قيامت او را با لجامى از آتش لگام كند . و معاذ بن
[ 791 ]
جبل از رسول خدا ( ص ) نقل كرده است كه فرمود : علم را بياموزيد كه آموختن علم براى خدا حسنه و مطالعه و تحقيقش تسبيح ، و بحث و گفتگويش جهاد ، و پىگيرىاش عبادت ، و آموزش به ديگران صدقه ، و در اختيار اهلش قرار دادن ،
باعث تقرّب به خداست . زيرا كه دانش نشانههاى حلال و حرام ، موجب شناخت راه بهشت ، همدم در هنگام ترس ، و هم سخن در خلوت و همنشين تنهايى ، و رفيق در غربت ، و راهنما به سوى خوشيها و كمك در برابر ناخوشيها و زينت در نزد دوستان ، و اسلحه در مقابل دشمنان است .