متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
430 امام ( ع ) فرمود :
عَلاَمَةُ اَلْإِيمَانِ أَنْ تُؤْثِرَ اَلصِّدْقَ حَيْثُ يَضُرُّكَ
[ 107 ] طرفة بن العبد ( 538 564 ) ، در بحرين به دنيا آمد ، يكى از شعراى جاهليّت و از صاحبان معلّقات سبعه است . او خواهر زاده شاعر ديگرى به نام متلمّس بود ، تمام ثروتش را از دست داد و آواره مىزيست پس از مدتى به دربار عمرو بن هند پادشاه حيره پيوست و او را مدح مىگفت تا اينكه پادشاه بر او خشم گرفت و دستور قتل او را داد . ديوانى دارد كه مطلع آن چنين است : لخولة اطلال ببرقة ثهمد تلوح كباقى الوشم فى ظاهر اليد . اعلام المنجد م .
[ 108 ] سوره توبه ( 9 ) آيه : ( 111 ) : يعنى خداوند جان و مال مؤمنان را به بهاى بهشت خريده است .
[ 778 ]
عَلَى اَلْكَذِبِ حَيْثُ يَنْفَعُكَ وَ أَلاَّ يَكُونَ فِي حَدِيثِكَ فَضْلٌ عَنْ عَمَلِكَ وَ أَنْ تَتَّقِيَ اَللَّهَ فِي حَدِيثِ غَيْرِكَ « نشانه ايمان آن است كه راستگويى را حتّى در جايى كه براى تو زيان دارد بر دروغگويى سود بخش برگزينى ، و ديگر اين كه گفتارت از حدّ دانستهات بيشتر نباشد ، و درباره ( غيبت ديگران يا ) نقل حديث ديگران از خدا بترسى . » امام ( ع ) از نشانههاى ايمان به سه مورد اشاره كرده است :
1 راست زيانبخش را بر دروغ سودمند به خاطر علاقه به فضيلت و نپسنديدن دونمايگى ترجيح دهد .
2 در سخنش چيزى علاوه بر دانستههايش نگويد كه همين است عدالت در گفتار و دورى گزيدن از دروغ .
3 در سخن گفتن راجع به ديگران خدا را در نظر بگيرد ، و با غيبت كردن يا گوش دادن به غيبت ديگران آبروى كسى را به خطر نيندازد ، و بعضى گفتهاند :
مقصود امام آن است كه در نقل حديث ديگران ، چنان كه هست رعايت امانت كند ، و كم و زياد نكند .