نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
454 ( 1024 ) آدميزاده را چه جاى فخر فروشى ، كه در آغاز نطفه‏اى است و در پايان لاشه‏اى . به تن خويش ، روزى رسان خود نباشد و در رويارويى با مرگ ، كم‏ترين ايستادگى نتواند .