نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
[ 773 ] 423 امام ( ع ) فرمود : مَنْ كَرُمَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ هَانَتْ عَلَيْهِ شَهَوَاتُهُ « هر كه داراى نفس كريم و بزرگوار بود ، خواسته‏هاى نفس در نزد او بى‏ارزش مى‏گردد » . توضيح اين كه نفس و خواسته‏هايش دو دشمن انسانند ، احترام يكى باعث خوار داشتن ديگرى است پس هر كس نفس خود را گرامى داشت ، آن را از عذاب خدا حفظ و حمايت مى‏كند ، و اين خود باعث خوار ساختن شهوت و بى‏اعتنايى به آن است ، زيرا هواى نفس خلاف آن را خواستار است .