جستجو

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم

359 امام ( ع ) فرمود : اَلْبُخْلُ جَامِعٌ لِمَسَاوِئِ اَلْعُيُوبِ وَ هُوَ زِمَامٌ يُقَادُ بِهِ إِلَى كُلِّ سُوءٍ [ 93 ] سوره اعراف ( 7 ) آيه ( 99 ) يعنى : از كيفر خدا ايمن نيستند مگر مردم زيانكار [ 94 ] سوره يوسف ( 12 ) آيه ( 87 ) يعنى : از رحمت خدا نااميد نشوند مگر گروه كافران [ 730 ] « بخل جامع همه بديها و زشتيهاست و آن افسارى است كه بدان وسيله به سمت هر بدى كشانده مى‏شوند . » بخل صفت ناپسند كوتاهى از فضيلت بخشندگى است و لازمه آن نادانى است زيرا شخص بخيل نمى‏داند كه مال را در كجا بايد مصرف كند و نيز مستلزم تبهكارى است زيرا او درخواسته‏هاى خود و دلبستگى فراوانش به دنيا افراط كرده است و نيز موجب ترس است چون كسى كه در مال خود بخل بورزد ، نسبت به جان خويش بخيلتر خواهد بود ، و اين باعث تن به ظلم دادن و ستم كردن است ، به جهت كوتاهى وى از فضيلت عدل و ميانه روى در مال خود . و همين طور باعث حرص ، حسد ، آزمندى و دون همّتى و دروغ ، و مكر و خيانت و قطع رحم و رعايت نكردن برابرى و مواسات است . بى‏توجهى و كوتاهى نسبت به فضيلتى از فضايل از پيامدهاى بخل و از ملحقات آن است يعنى از معايب زشتى است كه امام ( ع ) بخل را جامع همه زشتيها دانسته است ، و بخل است كه انسان را به سمت تمام آن بديها مى‏كشاند . كلمه « زمام » را به اعتبار اينكه چون افسارى به سمت اين بديها رهبرى مى‏كند و مى‏كشاند ، استعاره آورده است .