نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
345 امام ( ع ) فرمود : لاَ تَسْأَلْ عَمَّا لاَ يَكُونُ فَفِي اَلَّذِي قَدْ كَانَ لَكَ شُغُلٌ « از آنچه ممكن نيست ، مپرس ، كه در آنچه شدنى است براى تو كارى هست » . امام ( ع ) دستور داده است آنچه را كه براى انسان ممكن نيست از قبيل زيادى روزى و امثال آن از خواسته‏هاى دنيوى فراموش كند در برابر آن خواسته‏هايى كه به انسان داده شده و ممكن بوده است . و براى از ياد بردن چيزهايى كه براى انسان ميسور نيست ، با اين عبارت : ففى الّذى . . . ترغيب كرده است يعنى : پس در اينها سرگرمى به آن مقدارى كه تو توقع دارى وجود دارد تا تو را از موارد ديگر باز دارد . و مقصود امام ( ع ) از سرگرمى ، حفظ نعمت موجود و سپاسگزارى لازم ، و به كار بردن نعمت در راه طاعت خداست ، و اين عبارت به منزله صغراى قياس مضمرى است كه كبراى مقدّر آن چنين است : و هر چيزى كه چنين باشد شايسته است كه انسان به جز آن سرگرم نشود و بيش از آن را نطلبد .