متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
322 امام ( ع ) فرمود :
صَوَابُ اَلرَّأْيِ بِالدُّوَلِ يُقْبِلُ بِإِقْبَالِهَا وَ يَذْهَبُ بِذَهَابِهَا « درستى انديشه بستگى به دارائيها دارد ، با آمدن آنها مىآيد و با رفتن آنها مىرود » . يعنى لازمه داشتن دارايى و ثروت انديشه درست است . زيرا لازمه خوشبختى كاملى كه همراه داشتن دارايى است آن است كه انديشه درستى در كار باشد تا آن را اداره كند و از طرفى همان خوشبختى و دارايى وسيله و زمينه است براى گزينش درستترين انديشه ، پس انديشه درست با وجود دارايى كه زمينهساز است فراهم مىآيد ، و با از دست رفتن دارايى ، انديشه درست نيز مىرود ، هر چند كه به ظاهر ، انديشه صحيح باشد .