جستجو

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم

292 امام ( ع ) فرمود : مَوَدَّةُ اَلْآبَاءِ قَرَابَةٌ بَيْنَ اَلْأَبْنَاءِ وَ اَلْقَرَابَةُ إِلَى اَلْمَوَدَّةِ أَحْوَجُ مِنَ اَلْمَوَدَّةِ إِلَى اَلْقَرَابَةِ « دوستى پدران ، خويشاوندى ميان پسران است ، و خويشاوندى به دوستى نيازمندتر است تا دوستى به خويشاوندى » . لفظ « قرابة » را استعاره براى دوستى زياد ميان فرزندان آورده است ، بنابر اين دوستى همانند خويشاوندى است ، به وسيله بازگو كردن محبّت بين پدران از باب گفتن لازم و اراده ملزوم خبر از محبّت پسران داده است ، چون دوستى و محبّت [ 674 ] ما بين پدران باعث ريشه‏دار شدن محبّت و ارتباط بيشتر بين پسران مى‏گردد . آنگاه امام ( ع ) به برترى دوستى نسبت به خويشاوندى اشاره فرموده است به اين ترتيب كه خويشاوندى به دوستى در سود داشتن ميان مردمان ، نياز بيشترى دارد ، و دوستى در مفيد بودنش از خويشاوندى بى‏نيازتر است [ 84 ] .