نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
[ 672 ] 288 امام ( ع ) فرمود : إِنَّ اَلْمِسْكِينَ رَسُولُ اَللَّهِ فَمَنْ مَنَعَهُ فَقَدْ مَنَعَ اَللَّهَ وَ مَنْ أَعْطَاهُ فَقَدْ أَعْطَى اَللَّهَ « آدم تنگدست فرستاده خداست ، كسى كه به او چيزى ندهد ، در حقيقت حق خدا را نداده و كسى كه به او چيزى بدهد ، در حقيقت به خدا داده است . » درباره كمك به تهيدست به وسيله قياس مضمرى تشويق كرده است كه صغراى آن جمله‏اى است كه ذكر شد ، كلمه رسول اللّه را استعاره براى فقير آورده است به اين جهت كه او در راه خدا و به امر خدا كمك مى‏طلبد ، و كبراى مقدّر نيز چنين است : و هر كس اين طور باشد ، بايد به او كمك كرد و او را راضى نمود .