نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
272 امام ( ع ) فرمود : إِذَا أَرْذَلَ اَللَّهُ عَبْداً حَظَرَ عَلَيْهِ اَلْعِلْمَ « هر گاه خداوند بنده‏اى را خوار و پست كند علم و دانش را از او باز دارد » . بازداشتن علم ، بدين نحو است كه خداوند شخص را بر كار ديگرى آماده مى‏سازد و وسايل علم را براى وى جور مى‏كند بطورى كه از آن منصرف مى‏گردد و آمادگى فراگيرى آن را نمى‏يابد . بديهى است كه جهل از بدترين پستى‏ها و بدترين دردهاست و كمبود و تفريط از فضيلت دانش و ادب است . بارها قبلا به اين مطلب اشاره شده است .