نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
248 امام ( ع ) فرمود : أَحْسِنُوا فِي عَقِبِ غَيْرِكُمْ تُحْفَظُوا فِي عَقِبِكُمْ [ 642 ] « به اولاد ديگران نيكى كنيد ، تا حرمت اولاد شما را ، ديگران پاس بدارند » . عقب ، كسانى از فرزند و فرزندانى است كه انسان پس از خود به جا مى‏گذارد . و براستى چنان است كه امام ( ع ) فرمود ، زيرا مكافات يك ضرورت طبيعى است ، و خوشنامى ناشى از نيكوكارى ، باعث جلب نظر مردم نسبت به اولاد شخص نيكوكار ، پس از مرگ او مى‏گردد .