نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
240 امام ( ع ) فرمود : يَا اِبْنَ آدَمَ كُنْ وَصِيَّ نَفْسِكَ فِي مَالِكَ وَ اِعْمَلْ فِيهِ مَا تُؤْثِرُ أَنْ يُعْمَلَ مِنْ بَعْدِكَ « اى فرزند آدم ، تو خود وصىّ خويشتن باش ، و از مال و ثروتت آنچه مى‏خواهى كه ديگران پس از مرگ تو انجام دهند ، تو خود ايثار كن » . يعنى : همان طورى كه سفارش مى‏كنى ، پس از تو مال و ثروتت را در جاهايى كه باعث قرب خداست مصرف كنند ، و يا خانواده‏ات استفاده كنند ، تو خود ، همان طرف سفارش باش و در زمان حياتت اين كارها را بكن ، و اين عبارت وسيله ترغيب به صرف مال در راه صحيح است .