نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
235 امام ( ع ) فرمود : أَفْضَلُ اَلْأَعْمَالِ مَا أَكْرَهْتَ نَفْسَكَ عَلَيْهِ « بهترين كارها آن است كه نفس خود را بر انجام آن مجبور كنى » . مقصود امام ( ع ) اعمال شايسته است ، كه بهترين آنها اعمالى است كه سودمندتر بوده ، و اجر و پاداش بيشترى در پى داشته باشد . از آن جهت چنين عملى برترين اعمال است كه فايده اعمال شايسته ، رام ساختن نفس امّاره در برابر نفس مطمئنّه و وادار ساختن آن تا حدّى است كه فرمانبردار عقل گردد ، و مجبور ساختن نفس بر كارى به دليل دشوارى آن كار است ، پس هر چه كارى دشوارتر باشد ، در تمرين نفس مؤثّرتر ، و در رام ساختن و شكستن آن مفيدتر خواهد بود ، و بر اين اساس ، آن عمل نيز ، پر فايده و برترين اعمال خواهد بود ، و نظير آن است حديث نبوى : « أفضل الأعمال احمزها » بازاى نقطه‏دار ، يعنى برترين اعمال دشوارترين آنهاست .