متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
228 امام ( ع ) فرمود :
اِتَّقِ اَللَّهَ بَعْضَ اَلتُّقَى وَ إِنْ قَلَّ وَ اِجْعَلْ بَيْنَكَ وَ بَيْنَ اَللَّهِ سِتْراً وَ إِنْ رَقَّ « از خداوند بترس ، هر چند كه اندك باشد ، و بين خود و خدا پردهاى در افكن ، هر چند كه نازك باشد » . امام ( ع ) دستور به پرهيزگارى داده است ، زيرا تنها توشه سير الى اللّه پرهيزگارى است و چون زيادى تقوا باعث قرب به خدا و سرعت وصول به قرب است ، بهتر آن است كه تقوا بسيار باشد ، و اگر چنين نبود ، اندكش را بايد داشت زيرا تقوا كم و زياد ، و شديد و ضعيف دارد [ 66 ] ، و بكلّى بىتوشه بودن در راه سخت و دراز روا نيست .
كلمه : ستر ( پرده ) را استعاره براى حدود الهى آورده است كه مانع عذاب
[ 66 ] يعنى مانند همه صفات انسان فضايل و رذايل او از مقوله تشكيك و قابل زياده و نقصان و شدّت و ضعف است ، تقوا نيز چون نور مىباشد كه اندك آن نيز روشنى بخش راه باريك براى رهرو است ،
خوشا به حال آنان كه از تقواى پيشتر برخوردارند م .
[ 616 ]
او هستند ، و امام ( ع ) دستور داده است تا بين خود و خدا ، آن را قرار دهد ، يعنى :
حدود الهى را حفظ كند و پردهدرى نكند كه در ورطههاى هلاكت خواهد افتاد ،
بنابر اين منظور از ضخامت پرده ، همان شدّت محافظت از حدود الهى و انجام ندادن تمام مباحات است ، به خاطر اين كه مبادا در حرام بيفتد . و نازكى پرده عبارت است از انجام همه كارهايى كه از نظر شرع رواست چه مباح باشد و يا مكروه .