نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
207 امام ( ع ) فرمود : مِنْ أَشْرَفِ أَعْمَالِ اَلْكَرِيمِ غَفْلَتُهُ عَمَّا يَعْلَمُ « از بهترين اعمال شخص بزرگوار ، چشم‏پوشى اوست از آنچه مى‏داند » . يعنى ناديده گرفتن و چشم‏پوشى از معايب و لغزشهايى كه در مردم سراغ دارد . از آن‏رو كه لازمه اين عمل فضايلى همچون تحمل سختى ، بردبارى ، گذشت و بخشش است . و تمام اينها فضايلى هستند كه با بزرگوارى همراهند زيرا گاهى مقصود از بزرگوارى خوددارى انسان از اقدام به انجام خواسته قوه غضب درباره آن كسى است كه او را خشمگين ساخته و ديگر پيامدهاى اين فضايل ، بنابر اين چشم‏پوشى از عيوب ديگران از بالاترين اعمال است .