نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
197 امام ( ع ) فرمود : عُجْبُ اَلْمَرْءِ بِنَفْسِهِ أَحَدُ حُسَّادِ عَقْلِهِ « خودخواهى آدمى يكى از حاسدان عقل اوست » . امام ( ع ) لفظ حاسد را از آن جهت كه در پيشگيرى عقل از افزون‏خواهى و زياده طلبى فضيلت ، مؤثر است ، همانند حاسد كه با حسد خود ، در حال محسود و كاستى آن مؤثر است براى خودخواهى آدمى استعاره آورده است .