نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
209 [ و فرمود : ] دنيا پس از سركشى روى به ما نهد ، چون ماده شتر بدخو كه به بچه خود مهربان بود ، سپس اين آيه را خواند « و مى‏خواهيم بر آنان كه مردم ناتوانشان شمرده‏اند منّت نهيم و آنان را امامان و وارثان گردانيم 100 . »