نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
204 [ و فرمود : ] آن كه سپاس نيكى تو را نگزارد ، مبادا به نيكويى كردنت بى‏رغبت گرداند ، چه بود كه كسى تو را بدان نيكى سپاس دارد كه سودى از آن برندارد ، و بود كه از سپاس سپاسگزار بيابى بيش از تباه كرده كافر نعمت غدار ، « و خدا نيكوكاران را دوست مى‏دارد 98 . »