نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
185 امام ( ع ) فرمود : ( در حالى كه جنايتكارى را آوردند و اوباش هم دور او را گرفته بودند ) لاَ مَرْحَباً بِوُجُوهٍ لاَ تُرَى إِلاَّ عِنْدَ كُلِّ سَوْأَةٍ « خوش مباد چهره‏هايى كه جز هنگام وقوع تبهكاريها ديده نمى‏شوند » . يعنى هيچ‏گاه به صورت دسته‏جمعى ديده نمى‏شوند زيرا توده مردم غالبا [ 586 ] جز در چنين مواردى جمع نمى‏شوند چه آن كه سخن گوينده به اغلب حالات متوجه است . سوءة بر وزن فعلة از ريشه سوء است .