جستجو

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم

178 امام ( ع ) فرمود : يَا اِبْنَ آدَمَ مَا كَسَبْتَ فَوْقَ قُوتِكَ فَأَنْتَ فِيهِ خَازِنٌ لِغَيْرِكَ « اى پسر آدم در آنچه بيش از روزى است كسب كنى ، ذخيره‏دار ديگران هستى » . زيرا زياده بر قوت كسب كردن ، اما به مقدار نياز صرف كردن و اندوختن مازاد بر آن ، نه تنها سودى به حال شخص ندارد بلكه براى اندوخته كننده زيان [ 56 ] زمان به اين معنى از نظر منطقى از انواع كم غير قار الذّات است و تا جزئى منقضى نشده جزء ديگرى نيايد م . [ 582 ] دارد . زيرا ناگزير بايد از اندوخته خود جدا شود ، و آنها به دست وارث و ديگران مى‏افتد ، پس در اين صورت او به منزله خزانه‏دارى است ، از اين‏رو كلمه خازن را براى وى استعاره آورده است و اين عبارت به منظور پرهيز دادن از بخل ورزيدن نسبت به زيادى ثروت از مقدار حاجت است » .