جستجو

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم

165 امام ( ع ) فرمود : اَللَّجَاجَةُ تَسُلُّ اَلرَّأْيَ « تسلّ : مى‏گيرد و از بين مى‏برد « لجاجت فكر و انديشه را از انسان مى‏گيرد » . توضيح آن كه انسان گاهى در پى چيزى است ، و انديشه درست ، عبارت از ژرفنگرى و پايدارى در آن كار است . بنابر اين طبع آدمى او را وادار بر لجاجت در كار مى‏كند تا آنجا كه همين لجاجت باعث از بين رفتن همان انديشه درست مى‏شود . عبارت سلّ ( از بين بردن ) را براى فكر استعاره آورده است و نسبت آن به لجاجت از باب مجاز ، به اين لحاظ است كه لجاجت به از بين رفتن فكر كمك مى‏كند و گويا آن را گرفته و محو مى‏سازد .