نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
160 امام ( ع ) فرمود : مَنْ أَحَدَّ سِنَانَ اَلْغَضَبِ لِلَّهِ قَوِيَ عَلَى قَتْلِ أَشِدَّاءِ اَلْبَاطِلِ « هر كس نيزه خشم را به خاطر خدا تيز كند ، بر نابود ساختن سخت‏ترين خلافها قادر خواهد بود » . چون خداوند متعال عزيز مطلق است ، از اين‏رو نيروى خشم و غيرت او ، مستند به عزّت او است . هيبت كسى كه به خاطر عزّت خشمگين مى‏شود ، بيش از هيبت كسى است كه بدون اتكال به آن خشمناك شود و به همان نسبت كه با درخواست قدرت از خدا نيروى انسان افزايش مى‏يابد ، همچنين اتكاى به باطل نيز كه با دين خدا سازگار نيست باعث ضعف و ناتوانى او مى‏شود . و به همين دليل اولياى خدا با كمى جمعيت در صدر اسلام ، دشمنان خود را با همه زياديشان مغلوب مى‏كردند ، و امام ( ع ) در خيبر را با تمام نيرومندى و استوارى‏اش توانست از جا بكند ، و يا سران باطل را از پا درآورد . كلمه سنان را براى شدت خشم از آن جهت استعاره آورده است كه باعث شكست دشمن است . و كلمه احدّ را از باب ترشيح به كار برده است .