متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
157 امام ( ع ) فرمود :
كَمْ مِنْ أَكْلَةٍ مَنَعَتْ أَكَلاَتٍ « بسا خوردن غذايى كه مانع از خوردن غذاهاى ديگر شود » . اين عبارت به منزله ضرب المثل است ، براى كسى كه خودكارى مىكند كه باعث محروميتش از خيراتى مىشود كه برخوردار بوده است . اصل مطلب از اين قرار است همان طور كه شخص شكم خود را از غذا پر مىكند و دچار سوء هاضمه مىشود و بيمار مىگردد و در نتيجه نيازمند پرهيز و خوددارى از غذا
[ 569 ]
مىشود . همچنين است حال آن كسى كه با پادشاهى معاشرت دارد ، و در خوشى با او شريك است ، سرانجام اين خود باعث دورى از وى و نابودى سعادتش مىگردد .