نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
155 امام ( ع ) فرمود : قَدْ أَضَاءَ اَلصُّبْحُ لِذِي عَيْنَيْنِ « براى كسى كه داراى دو چشم است ، صبح روشن است » . [ 568 ] اين جمله تمثيلى است ، لفظ صبح را براى راه خدا و صفت ضياء را براى روشنى ظاهر و آشكاراى راه خدا با معرفى و راهنمايى شارع مقدس استعاره آورده است . و احتمال دارد ، تمام اينها صفت براى حق باشد كه قبلا بيان كرده است ، گويا كسى در موردى پرسيده است و آن حضرت يك بار و يا بيشتر شرح داده ، و او بيشتر توضيح خواسته است ، و امام ( ع ) اين جمله را در جواب او گفته : يعنى من حق را براى تو روشن ساختم اگر داراى بينش بودى .