نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
[ 565 ] 148 امام ( ع ) فرمود : مَنْ كَتَمَ سِرَّهُ كَانَتِ اَلْخِيَرَةُ بِيَدِهِ « هر كس راز خود را پنهان دارد ، بر خير و صلاح خويش مسلّط است . » اين سخن درباره وادارسازى به پنهان داشتن راز است . يعنى اختيار فاش ساختن و پنهان داشتن راز در اختيار خود اوست بر خلاف كسى كه راز خود را فاش سازد ، ديگر پنهان داشتن آن ممكن نخواهد بود .