جستجو

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم

[ 553 ] 136 امام ( ع ) فرمود : هَلَكَ اِمْرُؤٌ لَمْ يَعْرِفْ قَدْرَهُ « آن كس كه قدر خود ندانست نابود و تباه شد » . در سخن قبل معلوم شد كه قدر همان مقدار و منزلت شخص از داشتن فضيلت و نداشتن آن است . و هر كس منزلت خود را نداند ، ممكن است از حدّ خود تجاوز كند و در نتيجه هلاك شود . مثلا كسى كه جايگاه خود را نسبت به دانش نشناسد ممكن است آن را بالاتر از موضع خود قرار دهد و يا نادانى خويش را به عقيده خود كمال بپندارد . و در نتيجه به هلاكت اخروى بيفتد و چه بسا هلاكت دنيايى را نيز در پى داشته باشد ، و لازمه تجاوز او از حدّ خود ، بازيچه دست و زبان مردم شدن و بدان وسيله به هلاكت رسيدن است .