متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
101 امام ( ع ) فرمود :
نَحْنُ اَلنُّمْرُقَةُ اَلْوُسْطَى بِهَا يَلْحَقُ اَلتَّالِي وَ إِلَيْهَا يَرْجِعُ اَلْغَالِي نمرقه : بالش كوچك « ما تكيهگاهى هستيم در ميانه ، آن كه عقب ماند خود را به آن برساند و آن كه پيشى گرفته به سوى آن بازگشت نمايد » . امام ( ع ) اين كلمه را به صفت ( الوسطى ) يعنى ميانه و معتدل ، براى خود و خاندان خود استعاره آورده است ، از آنرو كه اينان رهبران حق و براى مردم در زندگى دنيا و آخرت الگوهايى در حد عدل و در بين دو طرف افراط و تفريطند ،
و از حق امام ( ع ) و رهبران راستين آن است كه در حد اعتدال با امور برخورد كند ،
تا عقب مانده يعنى كوتاهى كننده مقصر در كارها به او برسد ، و پيشى گرفته يعنى
[ 504 ]
تندرو متجاوز از حدّ عدالت به سوى او بازگردد .