نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
103 [ و او را ديدند با جامه‏اى كهنه و پينه زده . سبب پرسيدند فرمود : ] دل را خاشع كن و نفس را خوار ، و مؤمنان بدان اقتدا كنند در كردار . همانا دنيا و آخرت دو دشمنند نافراهم ، و دو راهند مخالف هم . آن كه دنيا را دوست داشت و مهر آن را در دل كاشت ، آخرت را نه پسنديد و دشمن انگاشت ، و دنيا و آخرت چون خاور و باختر است و آن كه ميان آن دو رود چون به يكى نزديك گردد از ديگرى دور شود . و چون دو زنند در نكاح يكى شوى كه ناسازگارند و در گفتگوى .