متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
الخامسة و التسعون من حكمه عليه السّلام
( 95 ) و مدحه قوم في وجهه فقال عليه السّلام : أللّهمّ إنّك أعلم بي من نفسي ، و أنا أعلم بنفسي منهم ، أللّهمّ اجعلنا خيرا ممّا يظنّون ، و اغفر لنا ما لا يعلمون .
[ 148 ]
المعنى
كلامه عليه السّلام هذا إظهار كراهة عن مدحهم في وجهه و إعلام خضوع من شخصه لكسر سورة العجب الّذي يعرض غالبا لمن وقف هذا المقام لدى جمهور الأنام و تعليم للعموم تجاه هذا المدح المسموم و إن كان عليه السّلام معصوما من الذنوب و مبرّى من العيوب ، على أنّ العارف في مقام يعدّ كلّ توجّه إلى غير الحق كذنب يستغفر منه و يتوب عنه .
الترجمة
مردمى روى در روى او را ستودند ، فرمود : بار خدايا تو بمن از خودم داناترى و من بخود از اينان داناترم ، بار خدايا مرا بهتر از آن كن كه پندارند ، و بيامرز براى ماها آنچه را در نهانست و نميدانند .
روبرو مدح علي را گفتند در ستايش در معنى سفتند گفت يا رب تو بمن داناتر از خودم هستى و من خود بهتر از همه عالم نفس خويشم بهر خود حازم و دور انديشم درگذر ز آنچه نميدانندش در نهانست و نپندارندش