نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
[ 481 ] 78 امام ( ع ) فرمود : رَأْيُ اَلشَّيْخِ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ جَلَدِ اَلْغُلاَمِ « انديشه پير را از چابكى و نيرومندى جوان بيشتر دوست دارم » . در روايتى به جاى كلمه جلد ، مشهد الغلام آمده است . جلد شخص ، همان نيرو و توانمندى اوست . قبلا گذشت كه انديشه مقدم بر نيرومندى و دلاورى است ، زيرا كه اصل سودمنى ، انديشه است . البته امام ( ع ) انديشه را مخصوص پير ، و دلاورى را ويژه جوان دانسته است ، از آن‏رو كه هر يك از آنها متناسب با آن ويژگى‏اند . چون پيرى به دليل تجربه‏هاى زياد و سر و كار با امور ، جاى توقع انديشه درست است . و از جوانى انتظار نيرومندى و توان مى‏رود . اما بنا به روايت ديگر ( مشهده ، حضوره ) آمده است و معناى اين عبارت نيز روشن است .