نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
77 امام ( ع ) فرمود : مَنْ تَرَكَ قَوْلَ لاَ أَدْرِي أُصِيبَتْ مَقَاتِلُهُ « هر كه عبارت : نمى‏دانم ، را ترك كند ، به كشتنگاههايش نزديك شده است » . فروگذاردن اين سخن كنايه از گفتار بدون علم است ، و رسيدن به گشتنگاهها كنايه از هلاكتى است كه در اثر سخن از روى نادانى نصيب گوينده مى‏شود ، از آن‏رو كه باعث گمراه شدن و گمراه كردن است ، و چه بسا باعث هلاكت هم در دنيا و هم در آخرت است .