متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
[ 477 ]
72 امام ( ع ) فرمود :
وَ قَالَ ع اَلْحِكْمَةُ ضَالَّةُ اَلْمُؤْمِنِ فَخُذِ اَلْحِكْمَةَ وَ لَوْ مِنْ أَهْلِ اَلنِّفَاقِ « حكمت گم شده مؤمن است ، پس حكمت را فراگير هر چند كه از شخص منافق باشد » . كلمه ضاله ( گمشده ) را براى حكمت نسبت به مؤمن ، از آن جهت استعاره آورده كه حكمت خواسته مؤمن است و او در پى آن است و مىجويدش چنان كه صاحب هر گمشدهاى ، گمشده خود را مىجويد .