جستجو

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم

47 امام ( ع ) فرمود : لاَ غِنَى كَالْعَقْلِ وَ لاَ فَقْرَ كَالْجَهْلِ وَ لاَ مِيرَاثَ كَالْأَدَبِ وَ لاَ ظَهِيرَ كَالْمُشَاوَرَةِ « توانگريى چون خردمندى ، و تنگدستيى همچون نادانى ، و ميراثى مانند ادب ، و پشتوانه‏اى به سان مشورت با ديگران وجود ندارد » . 1 هيچ توانگرايى مانند خردمندى نيست ، چون در سخنان پيش گذشت كه آن بى‏نيازترين بى‏نيازى است و هيچ بى‏نيازى چون آن نيست . 2 هيچ تنگدستى چون نادانى نيست و اين نيز بدان جهت است كه قبلا گذشت كه بزرگترين بيچارگى نادانى است مقصود از جهل در اين جا چيزى است كه مقابل عقل بالملكه است . يعنى حماقت و يا چيزى كه ملازم آن است . 3 هيچ ميراثى مانند ادب نيست ، ادب عبارت است از آراستگى به اخلاق پسنديده ، و اين از هر ارثيه‏اى مال و اندوخته بهتر است . 4 هيچ پشتوانه‏اى همچون مشورت وجود ندارد . نتيجه مشورت بيشتر وقتها ، انديشه درست در كار مورد نظر انسان است ، و انديشه درست در تدبير امور ، سودمندتر از قدرت و افراد زياد است چنان كه ابو الطّيّب مى‏گويد : انديشه ، مقدم بر دلاورى دليران است . . . مسلما در ميان چيزهايى كه انسان براى به دست آوردن مصالح امور از آنها استمداد مى‏كند چيزى بهتر از مشورت وجود ندارد .