نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
41 امام ( ع ) فرمود : اَلظَّفَرُ بِالْحَزْمِ وَ اَلْحَزْمُ بِإِجَالَةِ اَلرَّأْيِ وَ اَلرَّأْيُ بِتَحْصِينِ اَلْأَسْرَارِ « پيروزى بسته به مآل انديشى ، و مآل انديشى نتيجه به كار انداختن فكر ، و انديشه و فكر در گرو رازدارى است » . [ 454 ] دورانديشى آن است كه انسان در رويدادها تا جايى كه ممكن است ، پيش از هر عمل ، كارى را كه به سلامت نزديكتر و از فريب خوردن به دور است ، انجام دهد . اجالة الرأى ، يعنى به كار انداختن فكر ، و نگهدارى رازها كه همان پوشيده داشتن سرّ و رازدارى است . امام ( ع ) به نزديكترين وسيله پيروزى يعنى دورانديشى ، و به دورترين آن ، يعنى رازدارى اشاره فرموده است ، و همچنين به حدّ وسط آن كه به كار انداختن فكر و انديشه است . امّا اين كه رازدارى وسيله انديشه درست است از آن روست كه فاش كردن راز در تصميمات جنگى و امثال آن باعث اطلاع دشمن از آن و اقدام متقابل و موجب بهم ريختن آنها مى‏گردد . كه اين خود ناشى از فكر غلط است . و امّا اين كه به كار انداختن فكر در انتخاب مورد مصلحت ، باعث دورانديشى است ، از آن جهت است كه اگر فكر به كار نيفتد ممكن است كارى كه پيش از رخدادها انجام مى‏گيرد با آنها هماهنگى نداشته باشد و در نتيجه دورانديشى به عمل نيامده است . و امّا اين كه دورانديشى باعث پيروزى است امر واضحى است .