نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
23 امام ( ع ) فرمود : أَفْضَلُ اَلزُّهْدِ إِخْفَاءُ اَلزُّهْدِ « بالاترين نوع پارسايى ، پنهان داشتن آن است » . پارسايى دو گونه است : پارسايى آشكارا و پارسايى پنهان كه همين است پارسايى واقعى و سودمند ، پيامبر ( ص ) فرموده است : « براستى كه خداوند نه به چهره‏هاى ظاهر شما مى‏نگرد و نه به رفتار شما ، بلكه به دلهاى شما مى‏نگرد [ 16 ] . » و از همين جهت است كه اين بالاترين نوع پارسايى است . و مقصود امام ( ع ) هم پارسايى پنهانى است . به اين ترتيب صفت را به موصوف اضافه كرده و آن را مقدم [ 15 ] من الكنوز البّر ، كتمان الصدقة و المرض و المصيبة . [ 16 ] « انّ اللّه لا ينظر الى صوركم و لا الى اعمالكم و لكن ينظر الى قلوبكم . » [ 428 ] داشته است ، چون پنهان داشتن ، مهمتر از خود پارسايى است ، و از طرفى پارسايى ظاهرى شايد از ريا و سمعه غير قابل انفكاك باشد بنابر اين كم ارزش است .