نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
19 امام ( ع ) فرمود : مِنْ كَفَّارَاتِ اَلذُّنُوبِ اَلْعِظَامِ إِغَاثَةُ اَلْمَلْهُوفِ وَ اَلتَّنْفِيسُ عَنِ اَلْمَكْرُوبِ [ 425 ] ملهوف : ستمديده‏اى كه ياور بطلبد تنفيس : رهايى از غمى كه او را فرا گرفته بود . « از كفاره‏هاى گناهان ، به داد ستمديده رسيدن ، و غمگين را شاد گرداندن است » . امام ( ع ) اين اعمال را از كفاره‏هاى گناهان بزرگ قرار داده از آن‏رو كه آنها فضيلت بزرگى هستند كه فضيلتهايى همچون شفقت ، عدالت ، سخاوت ، مروّت و نظاير آنها را در پى دارند و بديهى است كه وجود اين خصلتها در آدمى باعث پوشش و محو گناهان و از بين رفتن خصلتهاى بدى مى‏گردند كه از آنها به بديها و گناهان تعبير مى‏شود ، چنان كه قبلا به اين مطلب اشاره شد .