متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
18 امام ( ع ) فرمود :
مَنْ أَبْطَأَ بِهِ عَمَلُهُ لَمْ يُسْرِعْ بِهِ نَسَبُهُ « هر كس را كه عملش كند سازد ، تبارش او را تند نگرداند » . يعنى : هر كس كه عمل شايسته خوب نداشته باشد و بدان جهت از مراتب بلند دنيوى و اخروى عقب بماند ، بزرگى و شرافت خانوادگى هر چند كه داراى شرافتى باشد او را تند نگرداند . كندى عمل ، كنايه از نرسيدن او به نيكى است ، به دليل نداشتن چيزى از اعمال پاكيزه كه او را به نيكى برساند . امام ( ع ) اسراع ( تند گرداندن ) را در برابر بطؤ ( كند ساختن ) قرار داده است .