جستجو

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم

[ 417 ] 8 امام ( ع ) فرمود : فِي اَلَّذِينَ اِعْتَزَلُوا اَلْقِتَالَ مَعَهُ خَذَلُوا اَلْحَقَّ وَ لَمْ يَنْصُرُوا اَلْبَاطِلَ « هر گاه نعمتهاى تازه‏اى نصيب شما شد ، زيادى آن نعمتها را با كم‏سپاسى از خود دور نسازيد » . امام ( ع ) در اين گفتار توجه داده است ، بر اين كه به منظور دوام و بقاى نعمت بايد شكر نعمت را به جاى آورد ، و از كم‏سپاسى به دليل پيامد ناگوار آن برحذر داشته است بنابر اين ، زنهار به خاطر پيامد كم‏سپاسى است . لفظ تنفير ( حذر داشتن ) را به ملاحظه شباهت نعمت ، به يك گروه پرنده استعاره آورده است ، پرندگان به هم پيوسته كه اگر اول آن گروه فرود آيد ، آخر آن نيز فرود خواهد آمد . و در اين عبارت اشارتى است بر اين كه دوام شكر و سپاس باعث دوام و زيادت نعمت است ، همان طورى كه خداوند متعال فرموده است : وَ لَئِنْ شَكَرْتُمْ لاَزيدَنَّكُمْ [ 11 ] .