نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
11 امام ( ع ) فرمود : مَا كُلُّ مَفْتُونٍ يُعَاتَبُ « كارها تابع مقدّراتند ، به حدّى كه تدبير و مال انديشى باعث نابودى و [ 419 ] هلاكت مى‏گردد » . به خاطر پيروى كارها از تقدير الهى و جريان امور بر طبق قضاى الهى ، كلمه ذلّ يعنى خوارى ، را استعاره آورده است ، از آن‏رو كه انسان از قدر ناآگاه است . امكان دارد از نتايج پيروى امور از مقدّرات اين باشد كه آنچه را شخص ناآگاه مصلحت پنداشته و به تصوّر سود داشتن انجام مى‏دهد همان باعث هلاكت و نابودى وى گردد . در اين عبارت اشارتى است بر ضرورت استناد كارها به خدا و تكيه نداشتن بر تدبير و دورانديشى ، و بريدن از ماسوا و توجه تنها به او .