نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
5 امام ( ع ) فرمود : خَالِطُوا اَلنَّاسَ مُخَالَطَةً إِنْ مِتُّمْ مَعَهَا بَكَوْا عَلَيْكُمْ وَ إِنْ عِشْتُمْ حَنُّوا إِلَيْكُمْ [ 10 ] ريا ، يعنى تظاهر به عملى براى اينكه مردم ببينند ، سمعه نوعى از ريا است كه صاحب عمل مى‏خواهد آوازه‏اش به گوش مردم برسد م . [ 415 ] « با مردم چنان رفتار كنيد كه اگر در آن حال مرديد ، بر شما بگريند ، و اگر زنده مانديد ، علاقمند به معاشرت با شما باشند » . امام ( ع ) بدين وسيله بر خوشرفتارى و معاشرت با اخلاق پسنديده با مردم سفارش كرده است ، و عبارت : ان متّم . . . كنايه از همان است ، زيرا از لوازم خوشرفتارى آدم اهل معاشرت دلسوزى ديگران به او در زندگى و به هنگام نيازمندى او ، و گريه آنان پس از مرگ اوست . جمله شرطيّه در محل نصب صفت مخالطه است .