متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
7 ( 574 ) راستى را كه انسان اعجوبهاى باشد با پيه پارهاى مىبيند ، با تكه گوشتى سخن مىگويد ، با قطعه استخوانى مىشنود و از ساده روزنى نفس مىكشد