متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
[ 357 ]
74 و از پيمانى است از آن حضرت
كه ميان ربيعه و يمن نوشت از خط هشام بن كلبى 1 نقل شده است .
اين پيمان نامهاى است كه مردم يمن و ربيعة آن را پذيرفتهاند ، چه آنان كه در شهر حاضرند ، و چه آنان كه در بيابان به سر مىبرند . آنان پيرو كتاب خدايند مردم را به كتاب خدا مىخوانند و به پذيرفتن آن وا مىدارند ، و هر كه را به كتاب خدا بخواند و بدان فرمان دهد پذيرفته دارند . نه برابر آن بهايى گيرند و نه به جاى آن چيزى را پذيرند ، و آنان برابر كسى كه خلاف اين پيمان بود يا آن را واگذارد ، يك سخنند . بعضى بعض ديگر را ياورند ، و به خاطر سرزنش اين و خشم آن پيمان خود را نشكنند ، و نه براى آنكه قومى قوم ديگر را خوار دارد و موجب دشنام آنان را فراهم آرد . آن كه حاضر است و كسى كه حاضر نيست گواه است بر اين پيمان ، و آن كه بردبار است و آن كه از خرد تهى است و آن كه داناست و آن كه نادان . و عهد و ميثاق خدا بر اين جمله بر عهده آنهاست . همانا از پيمان خدا پرسش خواهد شد ، و على بن ابى طالب نوشت .