متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
67 و از نامه آن حضرت است
به قثم پسر عباس 1 كه عامل آن حضرت در مكه بود اما بعد ، مراسم حج را براى مردم بر پا دار و أيّام اللّه 2 را به ياد آنان آر ،
[ 352 ]
و بامداد و شامگاه براى آنان مجلس ساز . آن را كه فتوا خواهد فتوا ده و نادان را بياموز و با دانا به گفتگو پرداز . و جز زبانت پيام رسان مردمان نباشد ، و جز رويت دربان . و هيچ حاجتمند را از ديدار خود محروم مگردان ، چه اگر در آغاز از درگاه تو رانده شود و در پايان حاجت او برآورده ، تو را نستايند .
و در مال خدا كه نزد تو فراهم شده بنگر و آن را به عيالمندان و گرسنگانى كه نزديكت هستند بده ، و آنان كه مستمندند و سخت نيازمند ، و مانده را نزد ما بفرست تا ميان كسانى كه نزد ما هستند قسمت كنيم .
و مردم مكه را بگو تا از ساكنان شهر اجرت نگيرند ، كه خداى سبحان فرمايد : « عاكِفْ و بادى در آن يكسانند 3 . » عاكف مقيم مكه است و بادى كسى است كه به حج مىآيد و از مردم مكه نيست . خدا ما و شما را بدانچه دوست دارد توفيق دهد ، و السّلام .